ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΕΟΡΤΕΣ

Το μήνυμα του Λέο Μπουσκάλια

ΛΑΔΙ ΣΕ ΚΑΜΒΑ 50 *70
ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ
ΕΡΩΤΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΠΑΡΑΣΓΙΑΝΝΗ

THE RAIN, THE PIANO

ΧΩΡΙΣΜΟΣ

Σκοτείνιασε το βλέμμα τ'ουρανού
από μαύρους γίγαντες
που ζυγώνουν λευκά άκακα πλασματάκια
και τα σφιχταγκαλιάζουν.
Αγρια μπόρα θα ξεσπάσει.

Πολύβουο μελίσσι γύρω μας
για ταξίδι ετοιμάζεται.
Μα εμείς,μόνοι,
εκεί στη μέση του πουθενά,
αμίλητοι,σκεφτικοί.

Μόνο τα μάτια μιλούν
μα και αυτά σταματούν
θολωμένα από δάκρυα.
Δύσκολη η ώρα του χωρισμού.

Ούτε κι ο ουρανός αντέχει
το σιωπηλό αποχαιρετισμό.
Από τα βουρκωμένα μάτια του
αδιάκοπα κυλούν τώρα δάκρυα
και άλλοθι στα δικά μου δίνουν.

Πίσω από το τζάμι
του σιδερένιου θηρίου
που με παίρνει μακρυά σου,
σε κοιτώ να μακραίνεις
μόνος,εκεί στην άκρη του δρόμου,
με το βλέμμα στραμένο στο θηρίο που χάνεται
και δυό λέξεις βγαίνουν
από τα πληγιασμένα χείλη μου:
ΟΔΗΓΕ ΣΤΑΜΑΤΑ.

ΡΕΝΑ ΓΑΛΑΝΗ

ΛΑΔΙ ΣΕ ΚΑΜΒΑ 50*70

ΛΑΔΙ ΣΕ ΚΑΜΒΑ 50*70

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Αδιαπέραστος τοίχος η καρδιά σου
από τις βουβές ικεσίες
των δακρυσμένων ματιών μου.
Κρυστάλλινες σταγόνες κυλούν
και χαρακώνουν το πρόσωπο
μα εσύ απαθής μένεις.

Αραχνούφαντα τα πέπλα της λήθης.
Η θύμηση στ'ανεμπόδιστα μονοπάτια
του μυαλού περιδιαβαίνει,
στα χρόνια της νιότης μας ,
στα πρώτα σκιρτήματα,
του έρωτα τα κρυφά ανταμώματα.

Τότε που γινόσουν όλος μια αγκαλιά
και η κλεψύδρα του χρόνου
ερμητικά έκλεινε.

Τότε που λάβα έρρεε στο κορμί
και γινόσουν νάμα πηγής δροσερό
να τη σβύσεις
ακολουθώντας τα ηδονικά μονοπάτια της

Τότε που με περίσσεια προσοχή
μάζευες τα δάκρυα,
διαμάντια π' άστραφταν
στην κόχη των ματιών μου,
στις μικρές μπόρες
που της ζήλειας τα καμώματα
με οδηγούσαν.

Μα τώρα
απαραβίαστα παραθυρόφυλλα
η καρδιά σου.
Αρνούνται πεισματικά
μια χαραμάδα ν 'ανοίξουν
αχτίνα λαμπρή να φωτίσει το άδικο
που η δική σου ζήλεια σκορπά.


ΡΕΝΑ ΓΑΛΑΝΗ

φιλια... όσα δεν έχω εκφράσει με λόγια !!!!

ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΖΟΡΙΚΗ

Αλλη μια νύχτα ζόρικη.
Ο ύπνος δε με νοιάστηκε
και αφησε το νου να περιδιαβαίνει
στα μονοπάτια των αναμνήσεων.

Μονοπάτια που άλλωτε ανηφορίζουν
και με δυσκολία τα περπατώ
και άλλωτε κατηφορίζουν
και τότε ο νους τρέχει.

Προσπάθησα να διαβάσω
το βιβλίο της ζωής μου
που μισογραμμένο έμεινε
μα άδικος ο κόπος.
Τα μάτια θολά.
Δεν βοηθούν.

Τα γράμματα είναι καθαρά
ευανάγνωστα,καλλιγραφικά.
Μόνο οι τελευταίες σελίδες
με δυσκολία διαβάζονται.

Λάθη πολλά
μουτζουρωμένα γράμματα.
Τρεμάμενο το χέρι που τα έγραφε.
Αβέβαιο.
Μισή έμεινε η τελευταία λέξη.
Σ 'ΑΓΑ....

ΡΕΝΑ ΓΑΛΑΝΗ

ΞΗΜΕΡΩΣΕ

Ξημέρωσε
κι εγω που λατρεύω τη μέρα
αυτό το ξημέρωμα το μίσησα.
Η μυρωδία του χωρισμού
πλανάται στον αγέρα.

Αμίλητοι και οι δυο.
Πρόσωπα σαν θεατρικές μασκες
σε τραγωδία.
Ο κόμπος στο λαιμό
ανεβοκατεβαίνει.
Το σφίξιμο στο στομάχι
μαχαιριά σουβλερή.
Χτυποκάρδι ατέλειωτο
και απελπισία....

Τα χέρια που άνοιγαν
κι έκλειναν μέσα τους
την αγάπη,στοργικά ,τρυφερά,
τώρα κρέμονται στο πλάι
αδύναμα ,ακίνητα...
Τα χείλια ,που μέχρι χτες
καυτά φιλιά σκόρπιζαν,
τώρα ερμητικά κλειστά.
Τα μάτια που τόσο ηδονικά κοίταζαν
τώρα θολά,άδεια.
Μόνο μια βουβή ερώτηση
πλανάται μέσα τους...

΄Αραγε θα γυρίσεις;;;;;

ΡΕΝΑ ΓΑΛΑΝΗ

ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

Στέγνωσε το χώμα
απο τον καλοκαιριάτικο ήλιο.
Χαρακιές γέμισε
όπως και η ψυχή μου.

Τα χρυσαφένια στάχυα ωρίμασαν.
Είναι έτοιμα για την συγκομιδή
μα την τελευταία στιγμή
ήρθε η καταστροφή.

Τα πρώτα παιχνιδιάρικα συννεφάκια
δειλά δειλά στην αρχή
εμφανίστηκαν στο απέραντο γαλάζιο
να ερωτοτροπούν ασύστολα με τον ήλιο.

Τα συννεφάκια,
γκρίζα σύννεφα έγιναν στον ορίζοντα,
έτοιμα να ξεσπάσουν,
ν'αδειάσουν από τα σπλάχνα τους
ολο το υδάτινο φορτίο που κουβαλούν.

Λυτρωτική η βροχή.
Αραγε θα αποφορτίσει την ατμόσφαιρα;
Τα δάκρυα θα αλαφρώσουν
τον αβάσταχτο πόνο της ψυχής μου;
Αν είναι να συμβεί αυτό
ελευθέρωσε Θεέ μου τη βροχή,
να ξεπλύνει την αχαριστία
και την αδικία απο τον κόσμο. .

΄Οσο περνά η ώρα
τα γκρίζα σύννεφα δράκοι γίνονται.
Φωτιές βγάζουν από το στόμα .
Ο βρυχηθμός τους τρομάζει το σύμπαν,
αστράφτουν,βροντούν,
τα σουβλερα τους δόντια δείχνουν
και απο τα μάτια τους
ξεχύνεται καυτή λάβα
που στο διάβα της σκορπά καταστροφή.

Η ώρα της συγκομιδής δεν έφτασε ποτέ.
Η λυτρωτική βροχή δεν ήρθε.
Τη θέση της πήρε
η καταστοφική καταιγίδα.

ΡΕΝΑ ΓΑΛΑΝΗ

ΑΝΕΜΟΣΤΡΟΒΙΛΟΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

ΛΑΔΙ ΣΕ ΚΑΜΒΑ 50*70

LUZ CASAL - LA PASIÓN - "HISTORIA DE UN AMOR"

Mikis Theodorakis - Zorba (live, 2001)

ΑΠΙΣΤΙΑ

Eκράτουνα σου στη καρδιά
μια θέση για να κάτσεις
μα συ αλλού εγύρευες
φωλιά να την αράξεις Ρ.Μ.

Μα 'χε στο νου σου πως εγώ
πολύ δεν περιμένω
αν ψάχνεις άλλη αγκαλιά
πισω δε θα πομένω Ρ.Μ.

Εγώ 'μαι που σ'αγαπησα
εγώ 'μαι που σ'αρνούμαι
οι κρητικοί το έχουμε
και δε παρακαλούμε.

Mixalis Xatzigiannis - To soma pou zitas

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΡΕΝΑΣ ΓΑΛΑΝΗ

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΡΕΝΑΣ ΓΑΛΑΝΗ

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Eκράτουνα σου στη καρδιά
μια θέση για να κάτσεις
μα συ αλλού εγύρευες
φωλιά να την αράξεις Ρ.Μ.

Μα 'χε στο νου σου πως εγώ
πολύ δεν περιμένω
αν ψάχνεις άλλη αγκαλιά
πισω δε θα πομένω Ρ.Μ.

Εγώ 'μαι που σ'αγαπησα
εγώ 'μαι που σ'αρνούμαι
οι κρητικοί το έχουμε
και δε παρακαλούμε.

ΛΑΔΙ 50*70

ΣΤΙΓΜΕΣ

Εχει η ζωή τόσες στιγμές
αγαπημένες τρυφερές
που ο χρόνος όμως τις παίρνει.
Τις σκορπά στο παρελθόν
και μας αφήνει στο παρόν
με μια ανάμνηση θλιμένη.

Ας ήτανε να σταματά
ο χρόνος και να μην κυλά,
σε μιά στιγμή αγαπημένη.
Δείκτες βουβοί,να σιωπούν,
ρολόγια που δεν θα χτυπούν
ο χρόνος στάσιμος να μένει.

Μόνο οι χτύποι της καρδιάς
να αναλάβουν να μετρούν
το πέρασμα του χρόνου.
Να γίνει ο κόσμος μια σταλιά
που να χωρά σε μια αγκαλιά,
σ'ένα φιλί και σ'ένα χάδι.
Σε ένα αναστεναγμό
σε ένα βλέμα ηδονικό
σ'ένα κορμί που σπαρταρά
μες το σκοτάδι.

Να γίνει αιώνας η στιγμή
για να χωρέσει μια ζωή,
μία φωνή που ψιθυρίζει σ'αγαπώ
μες το σκοταδι,
ένα χαμόγελο γλυκό,
ένα άγγιγμα σου τρυφερό
μία ανάσα σου απαλή σαν ένα χάδι.

Ας γίνουμε άπληστοι μ'αυτές
τις τόσο όμορφες στιγμές
κι ας τις αφήσουμε να πάνε το κορμί μας
και την ψυχή και το μυαλό
σ'αυτό το σύντομο,μικρό
αλλά και τόσο όμορφο
ταξίδι της ζωής μας.

ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ

ΛΑΔΙ 50*70

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ।ΚΙ ΕΣΥ ΠΑΙΧΤΗΣ.
ΟΧΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΟΣ.ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΠΑΙΧΤΗΣ.

Προσθήκη λεζάντας

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ.ΚΙ ΕΣΥ ΠΑΙΧΤΗΣ. ΟΧΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΟΣ.ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΠΑΙΧΤΗΣ.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ Η ΜΥΡΩΔΙΑ ΣΟΥ ΣΤΑ ΣΕΝΤΟΝΙΑ ΜΟΥ.m4v

Έρχονται οι εύκολες ρυθμίσεις του Facebook!

Έρχονται οι εύκολες ρυθμίσεις του Facebook!

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΡΕΝΑ ΓΑΛΑΝΗ: Woman In Love - Barbra Streisand

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΡΕΝΑ ΓΑΛΑΝΗ: Woman In Love - Barbra Streisand

Woman In Love - Barbra Streisand

ΑΝ.....

Αν τα φιλιά είναι στάλες βροχής
θα έστελνα καταιγίδες.
Αν η αγκαλιά είναι δευτερόλεπτα
θα έστελνα ώρες.
Αν τα χαμόγελα είναι νερό
θα έστελνα θάλασσες.
Αν ο έρωτας είναι μουσική
θα έστελνα το:" LOVE STORY "
Αν ο έρωτας είναι λουλούδι
θα έστελνα κήπους με τριαντάφυλλα.
Αν ο έρωτας είναι δώρο
θα σου έστελνα τη καρδια μου.
Αν ο έρωτας είναι θυσία
θα καιγόμουν για σένα.
Αν ο έρωτας ήταν πρόσωπο
θα έστελνα εμένα.

ΡΕΝΑ ΓΑΛΑΝΗ

ΑΝ....

ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ (2)

ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Καρτέρι στο χρόνο.

ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ- ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ, ΓΛΥΚΕΡΙΑ

ΡΕΝΑ ΓΑΛΑΝΗ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ.

ΡΕΝΑ ΓΑΛΑΝΗ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ .....
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ !!!!

ΠΙΝΑΚΑΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ.

Κοινοποίηση

Παρασκευή, 19 Φεβρουαρίου 2010 στις 3:20 μ.μ.

Ηλιοχρωμες ανταυγειες
αναδυονται απ τον οριζοντα,
με τ ασημενια συννεφα
μπερδευονται απαλα.
Δυο δεντρα πρασινα
αισιοδοξα σαν την ελπιδα
συντροφευουν την αφυλλη μοναξια
στο χιονισμενο τοπιο.
Μικρο το καλυβακι, μα γερο
αντεχει το βαρος του χιονιου.
Ο δρομος βαφτηκε
με χρωμα λευκο, κρυφτηκε.
Μα το λευκο ειναι χαρα,
υπομονετικα περιμενει
να κυλησει ο ηλιος
κι η μοναξια αναμνηση να γινει.

ΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΣΓΙΑΝΝΗΣ.

ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ (2)

ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Σκορπια αισθηματα στην αρχη
αραιες σταγονες βροχης
περνας αναμεσα τους,
καπου-καπου σ αγγιζει καποια
νοιωθεις τη δροσια για λιγο
μα χανεται μετα.

Δεν αργησε ναρθει η στιγμη
η βροχη, καταιγιδα εγινε,
τα αισθηματα μαγευτηκαν,
φουσκαλιασαν,φουντωσαν
πλημμυρισαν,σωμα,καρδια,ψυχη,
ενωθηκαν,γιγαντωθηκαν,
κυριευσαν σκεψη, μυαλο,
ριζωσαν στα σπλαχνα της ζωης,
φυτρες πεταξαν στον ανεμο.

Κοματιασαν αντιστασεις
σκορπισαν αναστολες
δυναμη αποκτησαν
βουνα κινησαν
κι οτι τα χωριζε διελυσαν.

Δεν σκιαχτηκαν ανηφοριες
μονοπατια δυσβατα
αγκαθια φαρμακογλωσσα
πετρες κοφτερες.

Περπατησαν με θαρρος
τα κορμια να ενωσουν,
το νοιωθαν, το ηθελαν
δεν δειλιασαν, τοκαναν
και στο ξεφωτο τα αισθηματα
γεννησαν τον ΕΡΩΤΑ
και σε πεισμα των καιρων
τον ΤΡΑΝΕΨΑΝ।»

ΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΣΓΙΑΝΝΗΣ

Η ΕΥΤΥΧΙΑ

Καρτερι στο χρονο

ΚΑΡΤΕΡΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ.

Καρτερι εστησα στο χρονο
να ορισει μερα
που τα κορμια θα ενωθουν
ν ανταλλαξουν μυρωδιες.

Στα βαθια, της ηδονης,
πηγαδια να λουστουν
και στις χαραδρες των οργασμων
να σκαρφαλωσουν.

Καρτερι εστησα στο χρονο
να ορισει μερα που θαρθεις
μ ελευθερια, καρδιας
ψυχης και λογου.

Μα ο χρονος παντα ξεφευγε
οριζε τη μερα του ποτε
κι η προσμονη
σαν πυρετος ανεβαινε.

Διψουσα,εκαιγα,ελειωνα,
ηθελα τη δροσια απ τα χειλη σου
το χαιδεμα της ανασα σου
να κλεβει τον πυρετο της προσμονης.

Μ αδικο το καρτερι
το χρονο δεν οριζεις
κι αυτος τη μερα.

ΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΣΓΙΑΝΝΗΣ

ΑΝ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΗΤΑΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙ
ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΚΑΤΑΚΚΟΚΙΝΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ.

ΚΑΡΤΕΡΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ

ΠΟΙΗΣΗ ΝΙΚΟΥ ΠΑΡΑΣΓΙΑΝΝΗ
ΑΠΟ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ
" ΕΡΩΤΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ "