Σκορπια αισθηματα στην αρχη
αραιες σταγονες βροχης
περνας αναμεσα τους,
καπου-καπου σ αγγιζει καποια
νοιωθεις τη δροσια για λιγο
μα χανεται μετα.
Δεν αργησε ναρθει η στιγμη
η βροχη, καταιγιδα εγινε,
τα αισθηματα μαγευτηκαν,
φουσκαλιασαν,φουντωσαν
πλημμυρισαν,σωμα,καρδια,ψυ
ενωθηκαν,γιγαντωθηκαν,
κυριευσαν σκεψη, μυαλο,
ριζωσαν στα σπλαχνα της ζωης,
φυτρες πεταξαν στον ανεμο.
Κοματιασαν αντιστασεις
σκορπισαν αναστολες
δυναμη αποκτησαν
βουνα κινησαν
κι οτι τα χωριζε διελυσαν.
Δεν σκιαχτηκαν ανηφοριες
μονοπατια δυσβατα
αγκαθια φαρμακογλωσσα
πετρες κοφτερες.
Περπατησαν με θαρρος
τα κορμια να ενωσουν,
το νοιωθαν, το ηθελαν
δεν δειλιασαν, τοκαναν
και στο ξεφωτο τα αισθηματα
γεννησαν τον ΕΡΩΤΑ
και σε πεισμα των καιρων
τον ΤΡΑΝΕΨΑΝ।»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου