ΤΑΞΙΔΙ ΖΩΗΣ

Από νωρίς πορεία χάραξα
στο χάρτη της ζωής
για ταξίδι μακρινό.
Έμπειρος ο καπετάνιος,
η αγάπη, τα όνειρα και οι ελπίδες
πλήρωμα,
πίστη, εμπιστοσύνη,
δύναμη, υπομονή, αισιοδοξία,
θάρρος, αποφασιστικότητα
οι προμήθειες .

Βαθειά τα νερά,
γερό το σκαρί,
άντεχε τα σκαμπανεβάσματα
του καιρού.

Ήσυχα έπλεε στις μπουνάτσες,
ανήμερο θεριό ,πάλευε την ένταση
του θυμωμένου βοριάπου λυσσομανούσε στις καταιγίδες.
Στη πλώρη ο καπετάνιος
σταθερά το οδηγούσε
στο λιμάνι του προορισμού.

Δύσκολη διαδρομή !
Η φροντίδα των συνταξιδιωτών
που ήρθαν στην πορεία,
η επίτευξη του στόχου,
αποσπούσαν όλη την προσοχή
μα έτσι χανόταν
η ομορφιά του ταξιδιού.
Όμως αυτό άντεχε … άντεχε !!!

Ξαφνικά ,θύελλα βρήκε το σκαρί.
Ζηλιάρα ερωμένη η θάλασσα,
ήθελε τον καπετάνιο
στην υγρή αγκαλιά της.
Μ’ αυτός λιοντάρι ,
πάλευε με τα στοιχειά.
Δεν άντεξε.
Μεσοπέλαγα
ξεκίνησε μοναχικό ταξίδι
σε άλλες θάλασσες.

Ακυβέρνητο το σκαρί ,
οι προμήθειες τέλειωσαν,
το πλήρωμα στασίασε,
εγκατέλειψε το σκάφος.
Αφέθηκε στη διάθεση
της αγριεμένης θάλασσας,
του δαιμονισμένου βοριά.

Μόνο η Αγάπη έμεινε,
πιστή συντρόφισσα,
να φροντίζει τους ταξιδιώτες,
μάχη να δίνει
με τα τεράστια χέρια
της απόγνωσης, της απελπισίας,
του θυμού, του πόνου
που απειλούσαν να το βυθίσουν .

Βούλιαζα … βούλιαζα. .
Πάλευα με τ' αγριεμένα κύματα,
τις επιθυμίες και τα πρέπει
μην έχοντας πια δυνάμεις
στην εκδικητική, αγριεμένη
μανία των στοιχειών ν' αντισταθώ.

Κι εκεί που έλεγα " Πάει χάθηκα,
Θεέ μου κάνε το θαύμα σου "
μια ριπή φωτός
χώρισε στα δύο το σκοτάδι.
Ο φάρος !!!
Η ελπίδα των ναυτικών!!!

Η Αγάπη φώναξε:
Ναυαγός στη θάλασσα....
Και να το θαύμα !!
Καπετάνιος και αυτός,
με προσοχή το σκάφος οδήγησε
σ’ απάνεμο λιμάνι.

Πάτησα ξηρά.
Είδα πόσο ωραία είναι η ζωή,
πόσο λίγο διαρκεί,
και αποφάσισα ότι θέλω να τη ζήσω!!

Από τότε ζω την κάθε μέρα
σαν να είναι η τελευταία !!!

ΡΕΝΑ ΓΑΛΑΝΗ