
Ξημέρωσε
κι εγω που λατρεύω τη μέρα
αυτό το ξημέρωμα το μίσησα.
Η μυρωδία του χωρισμού
πλανάται στον αγέρα.
Αμίλητοι και οι δυο.
Πρόσωπα σαν θεατρικές μασκες
σε τραγωδία.
Ο κόμπος στο λαιμό
ανεβοκατεβαίνει.
Το σφίξιμο στο στομάχι
μαχαιριά σουβλερή.
Χτυποκάρδι ατέλειωτο
και απελπισία....
Τα χέρια που άνοιγαν
κι έκλειναν μέσα τους
την αγάπη,στοργικά ,τρυφερά,
τώρα κρέμονται στο πλάι
αδύναμα ,ακίνητα...
Τα χείλια ,που μέχρι χτες
καυτά φιλιά σκόρπιζαν,
τώρα ερμητικά κλειστά.
Τα μάτια που τόσο ηδονικά κοίταζαν
τώρα θολά,άδεια.
Μόνο μια βουβή ερώτηση
πλανάται μέσα τους...
΄Αραγε θα γυρίσεις;;;;;
ΡΕΝΑ ΓΑΛΑΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου